Waldemar Baszanowski
27.10.2000
Edycja 2000 >>

Waldemar Romuald Baszanowski (ur. 15 sierpnia 1935 w GrudziÄ…dzu, zm. 29 kwietnia 2011 w Warszawie) – polski sztangista. Czterokrotny olimpijczyk, dwukrotny mistrz olimpijski, piÄ™ciokrotny zwyciÄ™zca mistrzostw Å›wiata[a], szeÅ›ciokrotny mistrz Europy, dwudziestoczterokrotny rekordzista Å›wiata. ZdobyÅ‚ 9 zÅ‚otych medali mistrzostw Polski, 61 razy ustanawiaÅ‚ rekordy Polski. Honorowy prezes Polskiego ZwiÄ…zku Podnoszenia Ciężarów.

Był synem Jana Baszanowskiego, byłego podoficera 64 Pułku Artylerii i Elżbiety Klary Pilcek. W 1957 roku ukończył Państwowe Technikum Mechanizacji Rolnictwa w Kwidzynie, a w 1961 roku warszawską Akademię Wychowania Fizycznego.

Kariera sportowa

W 1960 wziÄ…Å‚ udziaÅ‚ w Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie. ZajÄ…Å‚ na nich 5 miejsce. Kolejne lata to pasmo sukcesów. W 1961 zostaÅ‚ po raz pierwszy w karierze mistrzem Å›wiata oraz mistrzem Europy. Na kolejnych zawodach mistrzowskich (mistrzostwa Å›wiata i w Europy 1962 i 1963) zdobyÅ‚ cztery medale – wszystkie srebrne.

WystÄ™p na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 zaowocowaÅ‚ zdobyciem zÅ‚otego medalu. UzyskaÅ‚ w trójboju 432,5 kg, bijÄ…c dotychczasowy rekord olimpijski o 25 kg.

W 1965 ponownie wywalczył mistrzostwo świata oraz mistrzostwo Europy, a w 1966 wicemistrzostwo świata i Europy.

Igrzyska Olimpijskie w Meksyku w 1968 to kolejny wielki sukces sztangisty. PowtórzyÅ‚ sukces z Tokio, wygrywajÄ…c z drugim zawodnikiem z przewagÄ… aż 15 kg.

W lipcu 1969 prowadzony przez niego samochód wpadÅ‚ pod Łowiczem w poÅ›lizg i stoczyÅ‚ siÄ™ do rowu, w wyniku czego Å›mierć poniosÅ‚a jego żona Anita, a on sam i 6-letni syn zostali ranni. Mimo wypadku sezon uwieÅ„czyÅ‚ ponownym zdobyciem tytuÅ‚u mistrza Å›wiata i Europy w Warszawie, ustanawiajÄ…c przy okazji cztery rekordy Å›wiata, a rok 1970 i dwa lata później 1971 na mistrzowskich imprezach sklasyfikowany zostaÅ‚ dwa razy na drugim miejscu na Å›wiecie i dwukrotnie na pierwszym w Europie.

W 1972 po raz czwarty wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Monachium. Zakończył zawody na czwartym miejscu.

Inne osiÄ…gniÄ™cia sztangisty to: dziewiÄ™ciokrotne mistrzostwo Polski, 24 rekordy Å›wiata oraz 61 rekordów Polski. Trzykrotny chorąży polskiej ekipy olimpijskiej (1964, 1968, 1972).

W 1969 czytelnicy „PrzeglÄ…du Sportowego” uznali Baszanowskiego najlepszym sportowcem Polski.

Po zakoÅ„czeniu kariery zostaÅ‚ trenerem i wykÅ‚adowcÄ… Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Potem wyjechaÅ‚ do Azji, gdzie zostaÅ‚ trenerem kadry Indonezji. Do kraju powróciÅ‚ w 1988 roku. W 1994 zostaÅ‚ szefem wyszkolenia Polskiego ZwiÄ…zku Podnoszenia Ciężarów, a w 1999 wybrano go na stanowisko prezydenta Europejskiej Federacji Podnoszenia Ciężarów.

W klasyfikacji fachowego pisma „World Weightlifting” zostaÅ‚ uznany za trzeciego sztangistÄ™ wszech czasów (za Turkiem Naimem Suleymanoglu oraz WÄ™grem Imre Földi)

Życie prywatne

Waldemar Baszanowski był trzykrotnie żonaty, miał syna Marka (urodzony w 1963 roku).

Przez wiele lat byÅ‚ aktywnym krótkofalowcem, pracujÄ…cym gÅ‚ównie telegrafiÄ…. PosÅ‚ugiwaÅ‚ siÄ™ znakiem wywoÅ‚awczym SP5TZB.

8 lipca 1969 roku miaÅ‚ wypadek samochodowy we wsi Zabostów MaÅ‚y. Prowadzony przez niego samochód wpadÅ‚ w poÅ›lizg i przewróciÅ‚ siÄ™ do rowu, w wyniku czego zginęła jego pierwsza żona, Anita, a on sam, wraz z synem, zostaÅ‚ ranny. Jego druga żona, Maria, zmarÅ‚a na raka w latach 80. XX wieku. W 2007 roku, na swojej dziaÅ‚ce pod WarszawÄ…, spadÅ‚ z drzewa. W wyniku upadku uszkodziÅ‚ rdzeÅ„ krÄ™gowy i zÅ‚amaÅ‚ krÄ™gosÅ‚up. ZostaÅ‚ niemal caÅ‚kowicie sparaliżowany i mógÅ‚ poruszać tylko gÅ‚owÄ… oraz rÄ™kami, przez co nie mógÅ‚ poruszać siÄ™ na wózku inwalidzkim i wiÄ™kszość czasu spÄ™dzaÅ‚ w pozycji leżącej na Å‚óżku. ZmarÅ‚ nad ranem, 29 kwietnia 2011 roku, w szpitalu w Warszawie. 9 maja zostaÅ‚ pochowany na cmentarzu na SÅ‚użewie przy ul. WaÅ‚brzyskiej.

ZostaÅ‚ odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasÅ‚ugi dla ruchu olimpijskiego, za dziaÅ‚alność na rzecz rozwoju i propagowania kultury fizycznej, za wybitne osiÄ…gniÄ™cia sportowe” (1998). PoÅ›miertnie zostaÅ‚ odznaczony Krzyżem Komandorskim z GwiazdÄ… tego orderu „za wybitne osiÄ…gniÄ™cia w dziaÅ‚alnoÅ›ci na rzecz rozwoju i upowszechniania dyscypliny podnoszenia ciężarów, za zasÅ‚ugi dla ruchu olimpijskiego”, order zostaÅ‚ przekazany rodzinie Baszanowskiego podczas ceremonii pogrzebowej. Spoczywa na cmentarzu sÅ‚użewskim.

Osiągnięcia

• Igrzyska Olimpijskie: Rzym 1960: 5 miejsce (kat. lekka), Tokio 1964: 1 miejsce (kat. lekka), Meksyk 1968: 1 miejsce (kat. lekka), Monachium 1972: 4 miejsce (kat. lekka);
• Mistrzostwa Å›wiata: 1961: 1 m. (kat. lekka), 1962: 2 m. (kat. lekka), 1963: 2 m. (kat. lekka), 1964: 1 m. (kat. lekka), 1965: 1 m. (kat. lekka), 1966: 2 m. (kat. Å›rednia), 1968: 1 m. (kat. lekka), 1969: 1 m. (kat. lekka), 1970: 2 m. (kat. lekka), 1971: 2 m. (kat. lekka), 1972: 4 m. (kat. lekka);
• Mistrzostwa Europy: 1961: 1 m. (kat. lekka), 1962: 2 m. (kat. lekka), 1963: 2 m. (kat. lekka), 1965: 1 m. (kat. lekka), 1966: 2 m. (kat. lekka), 1968: 1 m. (kat. lekka), 1969: 1 m. (kat. lekka), 1970: 1 m. (kat. lekka), 1971: 1 m. (kat. lekka).

Rekordy świata

• 9 razy w trójboju w kat. lekkiej – doprowadziÅ‚ do 450 kg w 1971,
• 8 razy w rwaniu w kat. lekkiej – doprowadziÅ‚ do 137,5 kg w 1971,
• 7 razy w podrzucie w kat. lekkiej – doprowadziÅ‚ do 173 kg w 1971.

ŹródÅ‚o: Wikipedia

Powrót