Sławomir Szmal |
| 21.07.2012 |
SÅ‚awomir Szmal (ur. 2 października 1978 w Strzelcach Opolskich) – polski piÅ‚karz rÄ™czny, wystÄ™pujÄ…cy na pozycji bramkarza. Reprezentant Polski (kapitan) oraz zawodnik klubu Vive Tauronu Kielce. Multimedalista Mistrzostw Åšwiata: wicemistrz Å›wiata z 2007 roku oraz brÄ…zowy medalista Mistrzostw Åšwiata 2009 i Mistrzostw Åšwiata 2015. Uczestnik igrzysk olimpijskich Pekin 2008. Najlepszy piÅ‚karz rÄ™czny Å›wiata roku 2009. Laureat 76. Plebiscytu PrzeglÄ…du Sportowego i Telewizji Polskiej na 10 najlepszych sportowców Polski roku 2010 (zajÄ…Å‚ w nim 6 miejsce).
DzieciÅ„stwo oraz wczesnÄ… mÅ‚odość spÄ™dziÅ‚ w Zawadzkiem. Od zawsze lubiÅ‚ sport i miaÅ‚ do niego smykaÅ‚kÄ™. PoczÄ…tkowo próbowaÅ‚ różnych dyscyplin (m.in. przejawiaÅ‚ talent do piÅ‚ki nożnej), ale dość wczeÅ›nie postawiÅ‚ na piÅ‚kÄ™ rÄ™cznÄ…. ByÅ‚a to niejako rodzinna tradycja[5], bowiem dyscyplinÄ™ tÄ™ uprawiali również jego ojciec (który po zakoÅ„czeniu kariery zawodniczej zostaÅ‚ trenerem Stali), matka, stryj, wujek (Andrzej Mientus, w latach 80. jeden z bramkarzy reprezentacji Polski) i siostra[6]. PrzygodÄ™ ze szczypiorniakiem rozpoczÄ…Å‚ w wieku 11 lat w drużynie juniorów Stali Zawadzkie, a jego pierwszym szkoleniowcem byÅ‚ nieżyjÄ…cy już Jerzy Piechula, nauczyciel wychowania fizycznego. Bramkarzem zostaÅ‚ nieco przez przypadek, jednak to na tej pozycji graÅ‚ w póÅ‚finale mistrzostw Polski juniorów, gdzie po raz pierwszy zobaczyli go opiekunowie reprezentacji juniorskiej. Szybko dostaÅ‚ powoÅ‚anie do tej kadry, a nastÄ™pnie zadebiutowaÅ‚ w mÅ‚odzieżówce.
Jako, że byÅ‚ niezwykle pracowity, miaÅ‚ spory talent i robiÅ‚ znaczne postÄ™py szybko znalazÅ‚ siÄ™ w kadrze zespoÅ‚u seniorskiego swojego klubu (wprowadzaÅ‚ go do niej jego ojciec Kazimierz)[6]. W 1996 trafiÅ‚ do Gwardii (WKW) Opole, gdzie Å›ciÄ…gnÄ…Å‚ go i trenowaÅ‚ Antoni Przybecki. Po roku – majÄ…c 19 lat – przeszedÅ‚ do Hutnika Kraków i w jego barwach zadebiutowaÅ‚ w polskiej ekstraklasie. Do Krakowa wyjechaÅ‚ tuż po ukoÅ„czeniu szkoÅ‚y, bo w Zawadzkiem nie mógÅ‚ znaleźć pracy. Jednak tamtejszy klub popadÅ‚ w tarapaty finansowe i w 1999 przestaÅ‚ istnieć, a Szmal zostaÅ‚ bez pracodawcy. Jego talent dostrzegli wÅ‚odarze Warszawianki Warszawa, którzy podpisali kontrakt z „KasÄ…”, wówczas już czÅ‚onkiem kadry narodowej. Ze stoÅ‚ecznym zespoÅ‚em odniósÅ‚ pierwsze sukcesy – w sezonie 2001/2002 wywalczyÅ‚ bowiem wicemistrzostwo kraju (1 punkt za Orlenem PÅ‚ock) i Puchar Polski (zwyciÄ™stwo nad Kolporterem Lider Market Kielce). Latem 2002 postanowiÅ‚ przenieść siÄ™ do drużyny ówczesnego mistrza, bowiem jego marzeniem byÅ‚o wywalczenie pierwszego tytuÅ‚u, jednak w sezonie 2002/2003 od „Nafciarzy” lepsze okazaÅ‚o siÄ™ o 1 punkt Vive Kielce. Na pocieszenie Szmalowi zostaÅ‚ tytuÅ‚ najlepszego bramkarza ligi. 12 kwietnia 2010 podpisaÅ‚ czteroletni kontrakt z Vive Targi Kielce, który bÄ™dzie obowiÄ…zywaÅ‚ od 1 lipca 2011. JednoczeÅ›nie podjÄ™to negocjacje, by zawodnik wystÄ™powaÅ‚ w barwach kieleckiego klubu już od poczÄ…tku sezonu 2010/2011, lecz z powodu zbyt wysokich żądaÅ„ finansowych niemieckiego klubu wczeÅ›niejszy transfer nie doszedÅ‚ do skutku. Dwukrotny Mistrz Polski w barwach Vive Targi Kielce w sezonach 2011/2012 i 2012/2013.
W kadrze narodowej zadebiutowaÅ‚ majÄ…c 19 lat – 19 sierpnia 1998 w wygranym 31:20 towarzyskim meczu przeciwko Litwie w Goleniowie. PoczÄ…tkowo w reprezentacji peÅ‚niÅ‚ rolÄ™ zmiennika starszych i bardziej doÅ›wiadczonych bramkarzy Andrzeja MarszaÅ‚ka, Artura Górala, a potem RafaÅ‚a Bernackiego. W 2002 wziÄ…Å‚ udziaÅ‚ w swej pierwszej wielkiej imprezie miÄ™dzynarodowej - Mistrzostwach Europy w Szwecji (byÅ‚ to zarazem premierowy wystÄ™p Polski w turnieju finaÅ‚owym ME), biaÅ‚o-czerwoni zajÄ™li tam jednak dopiero 15 miejsce. Rok później wystÄ…piÅ‚ w swych pierwszych finaÅ‚ach mistrzostw Å›wiata (10 miejsce MÅš w Portugalii). W 2007 wywalczyÅ‚ srebrny medal Mistrzostw Åšwiata w Niemczech, za co 5 lutego 2007 zostaÅ‚ odznaczony przez Prezydenta RP Lecha KaczyÅ„skiego ZÅ‚otym Krzyżem ZasÅ‚ugi) oraz Superpuchar. W ćwierćfinaÅ‚owym meczu MÅš przeciwko Rosji obroniÅ‚ 4 rzuty karne, a w caÅ‚ym turnieju 111 rzutów. W lutym 2008 zajÄ…Å‚ 7. miejsce Mistrzostw Europy w Norwegii, a w maju – podczas wrocÅ‚awskiego turnieju kwalifikacyjnego – wywalczyÅ‚ przepustkÄ™ do Igrzysk Olimpijskich w Pekinie (przegrana w ćwierćfinale z IslandiÄ… i ostatecznie 5. miejsce). W lutym 2009 zdobyÅ‚ brÄ…zowy medal Mistrzostw Åšwiata w Chorwacji, a w styczniu 2010 zostaÅ‚ uznany najlepszym bramkarzem i wybrany do „Drużyny Gwiazd” Mistrzostw Europy w Austrii. 24 stycznia 2014r. w meczu o 5 miejsce ulegÅ‚ wraz z kolegami reprezentacji Islandii zajmujÄ…c ostatecznie 6 miejsce na Mistrzostwach Europy w Danii.Na Mistrzostwach Åšwiata w PiÅ‚ce RÄ™cznej Mężczyzn 2015 wraz z reprezentacjÄ… zdobyÅ‚ brÄ…zowy medal. Po nich zostaÅ‚ odznaczony przez prezydenta BronisÅ‚awa Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W maju 2010 w plebiscycie MiÄ™dzynarodowej Federacji PiÅ‚ki RÄ™cznej (IHF) zostaÅ‚ wybrany najlepszym piÅ‚karzem rÄ™cznym Å›wiata w roku 2009, pokonujÄ…c w gÅ‚osowaniu dwóch kontrkandydatów: Igora Voriego oraz NikolÄ™ Karabaticia.
Powrót