Mieczysław Nowicki |
| 15.07.2019 |
MieczysÅ‚aw Nowicki (ur. 26 stycznia 1951 w PiÄ…tku) – kolarz szosowy i torowy, mistrz Å›wiata i wicemistrz olimpijski w drużynowej jeździe na czas, brÄ…zowy medalista olimpijski w jeździe indywidualnej.
ByÅ‚ zwiÄ…zany z Å‚ódzkimi klubami – SpoÅ‚em i WÅ‚ókniarzem. Na poczÄ…tku kariery specjalizowaÅ‚ siÄ™ kolarstwie torowym. W tej dyscyplinie wystÄ…piÅ‚ na Igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 roku, gdzie wraz z drużynÄ… zajÄ…Å‚ czwarte miejsce w wyÅ›cigu na dochodzenie, a w wyÅ›cigu indywidualnym odpadÅ‚ w eliminacjach. Czterokrotnie startowaÅ‚ w mistrzostwach Å›wiata, zajmujÄ…c miÄ™dzy innymi: czwarte miejsca w drużynowym wyÅ›cigu na dochodzenie na MÅš w San Sebastián (1973), piÄ…te na MÅš w San Leicester (1970), miejsca 5-8 na MÅš w Varese (1971) oraz ósme na MÅš w Antwerpii (1969). Na MÅš w Varese wystÄ…piÅ‚ też w indywidualnym wyÅ›cigu na dochodzenie, ale odpadÅ‚ w eliminacjach. ByÅ‚ także dwukrotnie indywidualnym mistrzem Polski w tej konkurencji (1970, 1972) i dwukrotnie drużynowym (1970, 1974). NastÄ™pnie przekwalifikowaÅ‚ siÄ™ i szybko awansowaÅ‚ do reprezentacji narodowej w kolarstwie szosowym.
Na mistrzostwach Å›wiata w Yvoir w 1975 roku wspólnie z Tadeuszem Mytnikiem, Ryszardem Szurkowskim i StanisÅ‚awem SzozdÄ… zwyciężyÅ‚ w drużynowej jeździe na czas. Rok później drużyna w skÅ‚adzie: Tadeusz Mytnik, MieczysÅ‚aw Nowicki, StanisÅ‚aw Szozda, Ryszard Szurkowski zdobyÅ‚a srebrny medal podczas Igrzysk olimpijskich w Montrealu. Nowicki doÅ‚ożyÅ‚ do tego brÄ…z w wyÅ›cigu indywidualnym. W 1977 siÄ™gnÄ…Å‚ w szosowym wyÅ›cigu drużynowym po brÄ…zowy medal na mistrzostwach Å›wiata w San Cristóbal. ZajÄ…Å‚ też 41. miejsce w wyÅ›cigu ze startu wspólnego na MÅš w Montrealu (1974), a rok później zostaÅ‚ zdyskwalifikowany.
Trzykrotnie siÄ™gaÅ‚ po tytuÅ‚ szosowego wicemistrza Polski (1970 – jazda indywidualna na czas, 1975 – jazda parami (z Marianem Majkowskim) 1976 – wyÅ›cig indywidualny ze startu wspólnego), a dwukrotnie zdobywaÅ‚ na szosie brÄ…zowy medal (1971 – jazda indywidualna na czas, 1972 – jazda parami (z W. Kowalskim)).
Trzykrotnie startowaÅ‚ w WyÅ›cigu Pokoju, zajmujÄ…c miejsca 10 (1973), 55 (1975), 8 (1976). W 1974 wygraÅ‚ jeden z etapów Tour de Pologne. W 1975 zwyciężyÅ‚ w wyÅ›cigu dookoÅ‚a Szkocji, a w 1976 w wyÅ›cigu dookoÅ‚a Nadrenii
Po zakoÅ„czeniu kariery sportowej prowadziÅ‚ wÅ‚asnÄ… firmÄ™. W 1995 zostaÅ‚ dyrektorem WyÅ›cigu SolidarnoÅ›ci i Olimpijczyków. FunkcjÄ™ peÅ‚niÅ‚ do 2000. W latach 2000–2001 byÅ‚ prezesem UrzÄ™du Kultury Fizycznej i Sportu. W wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydowaÅ‚ do Senatu z ramienia Bloku Senat 2001, a w wyborach samorzÄ…dowych w 2006 do sejmiku województwa Å‚ódzkiego z listy ChrzeÅ›cijaÅ„skiego Ruchu SamorzÄ…dowego. Pracuje w Å‚ódzkim UrzÄ™dzie Miasta.
30 sierpnia 1999 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
ŹródÅ‚o: wikipedia
Powrót