Kazimierz Górski
27.10.2000
Edycja 2000 >>

Kazimierz Klaudiusz Górski (ur. 2 marca 1921 we Lwowie, zm. 23 maja 2006 w Warszawie) – polski trener i dziaÅ‚acz piÅ‚karski, w mÅ‚odoÅ›ci zawodnik, grajÄ…cy na pozycji napastnika. W latach 1970–1976 byÅ‚ selekcjonerem reprezentacji Polski, którÄ… doprowadziÅ‚ do zwyciÄ™stwa w Igrzyskach Olimpijskich 1972 oraz finaÅ‚u Igrzysk Olimpijskich 1976, a także srebrnego medalu (III miejsce) na Mistrzostwach Åšwiata w PiÅ‚ce Nożnej w 1974. Po zakoÅ„czeniu pracy z drużynÄ… narodowÄ… prowadziÅ‚ kluby w Grecji, m.in. Panathinaikos AO i Olympiakos SFP - z obydwoma wywalczyÅ‚ mistrzostwo kraju. Od 1986 zasiadaÅ‚ we wÅ‚adzach PZPN. W latach 1991–1995 byÅ‚ prezesem zwiÄ…zku. W plebiscycie „PiÅ‚ki Nożnej" zostaÅ‚ uznany za najlepszego polskiego trenera XX w. Uhonorowany najwyższym odznaczeniem przyznawanym przez UEFA - Rubinowym Orderem ZasÅ‚ugi (Order of Merit in Ruby).

GraÅ‚ w piÅ‚kÄ™ nożnÄ… jako napastnik w zespoÅ‚ach: RKS Lwów, Spartak Lwów, Dynamo Lwów, Legia Warszawa. NosiÅ‚ pseudonim boiskowy „Sarenka". Åšwietnie zapowiadajÄ…cÄ… siÄ™ karierÄ™ piÅ‚karskÄ… przerwaÅ‚a mu II wojna Å›wiatowa. WystÄ…piÅ‚ w jednym meczu miÄ™dzypaÅ„stwowym Polska-Dania (0-8) 26 czerwca 1948 (zagraÅ‚ 34 minuty).

Trener klubowy

Ukończył kurs trenerski w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie w 1952 roku oraz studia w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w 1980.

TrenowaÅ‚ Marymont Warszawa (pierwsza samodzielna praca szkoleniowa rozpoczÄ™ta w 1954), trzykrotnie LegiÄ™ Warszawa (1959, 1960–1962 i 1981–1982), LubliniankÄ™ (1963–1964), GwardiÄ™ Warszawa (1964–1966), Łódzki KS (1973), greckie: Panathinaikos AO (1977–1978, Mistrzostwo Grecji), KastoriÄ™ (1979–1980), Olympiakos SFP (1980–1981 i 1983, Mistrzostwo Grecji) i Ethnikos Pireus (1983–1985).

Trener reprezentacji

SzkoliÅ‚ reprezentacje Polski różnych kategorii: juniorów w latach 1956–1960, do lat 23 w latach 1966–1970 i pierwszÄ… reprezentacjÄ™ narodowÄ… – w 1966 w skÅ‚adzie komisji selekcyjnej w 3 meczach i z wielkimi sukcesami w latach 1970–1976 (pierwszy mecz ze SzwajcariÄ… w Lozannie 5 maja 1971). Z reprezentacjÄ… osiÄ…gnÄ…Å‚ historyczny sukces: zdobyÅ‚ zÅ‚oty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972), srebrny medal (3. miejsce) na Mistrzostwach Åšwiata w RFN (1974) i srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976). ProwadziÅ‚ reprezentacjÄ™ w 73 meczach, osiÄ…gajÄ…c 45 zwyciÄ™stw.

Działacz PZPN

Po zakoÅ„czeniu kariery trenerskiej i powrocie do Polski, od 1986 we wÅ‚adzach PZPN: od 1987 wiceprezes zwiÄ…zku, w latach 1991–1995 prezes, od 3 lipca 1995 prezes honorowy PZPN. Od 1976 czÅ‚onek honorowy zwiÄ…zku.

Epizody polityczne

W 1991 bezskutecznie ubiegaÅ‚ siÄ™ o mandat senatora z ramienia Zjednoczenia ChrzeÅ›cijaÅ„sko-Narodowego, a w wyborach parlamentarnych w 1993 bez powodzenia kandydowaÅ‚ do Sejmu z listy Samoobrony RP jako czÅ‚onek Polskiej Partii PrzyjacióÅ‚ Piwa.

Rodzina

Jego żonÄ… byÅ‚a warszawianka Maria ze StefaÅ„czaków (ur. 5 października 1919, zm. 22 kwietnia 2005), miaÅ‚ dwoje dzieci (syn Dariusz, ur. 1953, fotoreporter, zwiÄ…zany m.in. z tygodnikiem „PiÅ‚ka nożna"; córka Urszula, ur. 1956, trenerka Å‚yżwiarstwa figurowego, zamieszkaÅ‚a w Grecji).

Śmierć i pogrzeb

Zmarł 23 maja 2006 po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej. 2 czerwca 2006 spoczął w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Jego pamięć uczczono oficjalną minutą ciszy przed rozpoczęciem piłkarskich mistrzostw świata w 2006.

Odznaczenia państwowe

Postanowieniem prezydenta Lecha Kaczyńskiego z 2 marca 2006 został uhonorowany Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a 16 lutego 1996 Krzyżem Komandorskim tegoż Orderu przez Aleksandra Kwaśniewskiego. Pośmiertnie 24 maja 2006 został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla polskiego sportu.

Wyróżnienia

• 2001 ZÅ‚oty Medal ZasÅ‚ugi dla FIFA
• Medal im. dr Henryka Jordana
• 2003 Doctor honoris causa AWFiS w GdaÅ„sku (pierwszy honorowy doktorat dla przedstawiciela polskiej piÅ‚ki nożnej)
• 2006 Super Wiktor
• 2006 UEFA Order of Merit in Ruby (nadany poÅ›miertnie). Polski trener wszech czasów, poÅ›miertnie odznaczony przez UEFA Rubinowym Orderem ZasÅ‚ugi (Order of Merit in Ruby), bÄ™dÄ…cym najwyższym z możliwych odznaczeÅ„ przyznawanych przez UEFA.
• Honorowy obywatel: Lwowa, PÅ‚ocka, Lubaczowa i Reszla

ŹdródÅ‚o: Wikipedia

Powrót