Jerzy Kukuczka

Jerzy Kukuczka (ur. 24 marca 1948 w Katowicach, zm. 24 października 1989 na Lhotse w Nepalu) – polski taternik, alpinista i himalaista, jako drugi czÅ‚owiek na Ziemi zdobyÅ‚ KoronÄ™ Himalajów i Karakorum – wszystkie 14 gÅ‚ównych szczytów o wysokoÅ›ci ponad 8 tysiÄ™cy metrów (pierwszy byÅ‚ Reinhold Messner, któremu zajęło to szesnaÅ›cie lat i cztery miesiÄ…ce, Kukuczce niespeÅ‚na osiem lat). Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych himalaistów XX wieku.

Jest beskidzkim góralem, którego rodzina pochodzi z Istebnej.

W szkole Å›redniej uprawiaÅ‚ przez pewien czas podnoszenie ciężarów, aż do momentu, kiedy dostaÅ‚ zakaz lekarski uprawiania tego sportu.

W 1965 roku zostaÅ‚ czÅ‚onkiem Harcerskiego Klubu Taternickiego im. gen. Mariusza Zaruskiego w Katowicach. HKT, należący do Hufca Katowice-Zachód, prowadziÅ‚ dziaÅ‚alność turystycznÄ… na rzecz hufca, organizujÄ…c imprezy turystyczne z wykorzystaniem elementów z zakresu wspinaczki. W dziaÅ‚aniach tych braÅ‚ czynny udziaÅ‚ Jerzy Kukuczka. W 1966 roku wstÄ…piÅ‚ do KoÅ‚a Katowickiego Klubu Wysokogórskiego i ukoÅ„czyÅ‚ tatrzaÅ„ski kurs wspinaczkowy. W czasie harcerskiego zimowiska w Kowarach zimÄ… 1967/68 uzyskaÅ‚ stopieÅ„ przewodnika, a nastÄ™pnie – podharcmistrza. W HKT peÅ‚niÅ‚ funkcje przewodniczÄ…cego Komisji Rewizyjnej (1967–1969) oraz szefa komórki szkoleniowo-kwalifikacyjnej (1971–1975). Razem z nim proporczyk Harcerskiego Klubu Taternickiego znalazÅ‚ siÄ™ na najwyższych szczytach Ziemi.

SpoÅ›ród 14 oÅ›miotysiÄ™czników zdobytych w latach 1979–1987 na 10 wszedÅ‚ nowymi drogami (poza swoim pierwszym oÅ›miotysiÄ™cznikiem wspinaÅ‚ siÄ™ albo w ekstremalnie ciężkich warunkach zimÄ… albo nowymi trasami), 7-krotnie w stylu alpejskim, na 4 zimÄ… (3 pierwsze wejÅ›cia zimowe), na 1 szczyt samotnie – żaden inny zdobywca 14 oÅ›miotysiÄ™czników nie może pochwalić siÄ™ takim bilansem. W ciÄ…gu niespeÅ‚na dwóch lat (21 stycznia 1985 r. – 10 listopada 1986 r.) zdobyÅ‚ sześć oÅ›miotysiÄ™czników, z czego aż trzy po raz pierwszy zimÄ…, na trzech kolejnych wytyczyÅ‚ nowe drogi (w tym niezwykle trudne na Nanga Parbat i K2). Wolno aklimatyzowaÅ‚ siÄ™, za to sÅ‚ynÄ…Å‚ z ogromnej wytrzymaÅ‚oÅ›ci psychicznej i fizycznej. Jego partnerami byli m.in. Wojciech Kurtyka, Artur Hajzer, Krzysztof Wielicki oraz Ryszard PawÅ‚owski.

W 1988 na igrzyskach olimpijskich w Calgary wraz z Reinholdem Messnerem nagrodzony srebrnym Orderem Olimpijskim. Reinhold Messner odmówiÅ‚ przyjÄ™cia medalu, uzasadniajÄ…c swój gest tym, że uważa alpinizm za twórczość, a nie rywalizacjÄ™. Kukuczka przyjÄ…Å‚ medal, ponieważ w wyczynowym wspinaniu widziaÅ‚ sportowe wartoÅ›ci, co niejednokrotnie podkreÅ›laÅ‚: W alpinizmie, jak w szachach – mówiÅ‚ – jest miejsce na swego rodzaju twórczość i sportowÄ… rywalizacjÄ™. Gdyby jej zabrakÅ‚o, być może nigdy bym siÄ™ nie wspinaÅ‚.

Mnie nie wystarczy być tylko w górach – dodaÅ‚ później – nie wystarczy być na wyprawie. Uważam, że jeżeli siÄ™ podchodzi pod górÄ™, to z jakimÅ› celem, a tym celem jest wejść na tÄ™ górÄ™.

21 stycznia 1985 jako pierwszy czÅ‚owiek na ziemi (razem z Andrzejem Czokiem) wszedÅ‚ zimÄ… na Dhaulagiri (8167 m n.p.m.) – pierwszy z czterech oÅ›miotysiÄ™czników, które zdobyÅ‚ zimÄ….

ZginÄ…Å‚ na wysokoÅ›ci 8300 metrów 24 października 1989 podczas wejÅ›cia na Lhotse nowÄ… drogÄ… przez sÅ‚ynnÄ…, niezdobytÄ… wówczas poÅ‚udniowÄ… Å›cianÄ™. Szczyt atakowaÅ‚ wspólnie z Ryszardem PawÅ‚owskim. Kukuczka wspinaÅ‚ siÄ™ jako pierwszy i tuż przed graniÄ… szczytowÄ… odpadÅ‚. Lina, nie wytrzymujÄ…c obciążenia, pÄ™kÅ‚a, a wspinacz spadÅ‚ w dwukilometrowÄ… przepaść. CiaÅ‚a Kukuczki nigdy nie odnaleziono, ale oficjalna wersja brzmiaÅ‚a, że KukuczkÄ™ pochowano w lodowej szczelinie, nieopodal miejsca upadku. Taki krok byÅ‚ podyktowany wymaganiem odnalezienia ciaÅ‚a do wypÅ‚aty odszkodowania dla rodziny zmarÅ‚ego.

Jerzy Kukuczka miaÅ‚ żonÄ™ CelinÄ™ oraz dwóch synów: Macieja i Wojciecha. MÅ‚odszy z jego synów, Wojciech, zdobyÅ‚ Mount Everest.

ŹródÅ‚o: Wikipedia