Jan Mulak

Jan Mulak (ur. 28 marca 1914 w Warszawie, zm. 31 stycznia 2005 tamże) – polski polityk, dziennikarz, sportowiec, teoretyk sportu, trener kadry paÅ„stwowej, twórca polskiego „Wunderteamu” lekkoatletycznego lat 50. i 60., senator III kadencji.

ByÅ‚ uczniem V Gimnazjum Miejskiego w Warszawie. W mÅ‚odoÅ›ci należaÅ‚ do czoÅ‚ówki polskich Å›redniodystansowców (w 1936 zdobyÅ‚ brÄ…zowy medal mistrzostw Polski w biegu na 1500 metrów[1]), uprawiaÅ‚ też pÅ‚ywanie. TrenowaÅ‚ w Robotniczym Klubie Sportowym „Skra” (później byÅ‚ tam instruktorem sportu). Jako szesnastoletni uczeÅ„ organizowaÅ‚ robotnicze kluby sportowe, gdzie peÅ‚niÅ‚ funkcje kierownicze. ZwiÄ…zany byÅ‚ z PolskÄ… PartiÄ… SocjalistycznÄ…, dziaÅ‚aÅ‚ też w „Akcji Socjalistycznej”. ZaÅ‚ożyÅ‚ na Å»oliborzu klub RKS SiÅ‚a, z sekcjami lekkoatletyki i gier zespoÅ‚owych.

Podczas II wojny Å›wiatowej dziaÅ‚aÅ‚ w lewicowym podziemiu: byÅ‚ kierownikiem WydziaÅ‚u Wojskowego grupy konspiracyjnej „Barykada WolnoÅ›ci”, później zastÄ™pcÄ… komendanta formacji bojowo-milicyjnych Polskich Socjalistów, kierownikiem WydziaÅ‚u Wojskowego Robotniczej Partii Polskich Socjalistów oraz sekretarzem KC RPPS. BraÅ‚ udziaÅ‚ w powstaniu warszawskim (jako czÅ‚onek Sztabu PowstaÅ„czego na terenie Mokotowa).

Po wojnie został szefem Wydziału Prasy i Propagandy CKW PPS. Usunięto go z funkcji partyjnych jeszcze przed zjednoczeniem partii PPS z PPR w 1948. Był zaangażowany w prace Komitetu Słowiańskiego w Polsce.

W 1950 wyszedÅ‚ z ukrycia i zaczÄ…Å‚ pracować na rzecz lekkiej atletyki, pobierajÄ…c naukÄ™ od takich osób jak Maurice Bacquet. Od 1951 byÅ‚ trenerem biegów dÅ‚ugich. W 1954 zostaÅ‚ przewodniczÄ…cym Wojewódzkiego Komitetu Sportowego. ZastosowaÅ‚ szkolenie specjalistyczne w lekkiej atletyce i dziÄ™ki wspóÅ‚pracy w procesie szkoleniowym z pracownikami naukowymi uczelni wychowania fizycznego stworzyÅ‚ sÅ‚ynny „Wunderteam”. TrenowaÅ‚ polskich dÅ‚ugodystansowców, m.in. ZdzisÅ‚awa Krzyszkowiaka i Jerzego Chromika.

W latach 1970–1973 peÅ‚niÅ‚ funkcjÄ™ doradcy ministra sportu mÅ‚odzieży w Algierii. Od 1978 byÅ‚ doradcÄ… przewodniczÄ…cego GÅ‚ównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu, a od 1981 przewodniczÄ…cym ZwiÄ…zku Trenerów, honorowym czÅ‚onkiem MiÄ™dzynarodowego Stowarzyszenia Trenerów Lekkiej Atletyki. W latach 1988–1989 staÅ‚ na czele Polskiego ZwiÄ…zku Lekkiej Atletyki. ByÅ‚ propagatorem upowszechniania sportu wÅ›ród mÅ‚odzieży polskiej i twórcÄ… masowego ruchu spartakiadowego obejmujÄ…cego prawie 3,5 mln uczniów.

Po 1989 dziaÅ‚aÅ‚ w PPS. SprawowaÅ‚ mandat senatora w latach 1993–1997. ByÅ‚ marszaÅ‚kiem seniorem Senatu RP III kadencji. Do Å›mierci byÅ‚ honorowym przewodniczÄ…cym rady naczelnej PPS.

ByÅ‚ też redaktorem naczelnym miesiÄ™cznika „Lekkoatletyka” (w latach 1957–1970) i czÅ‚onkiem prezydium Polskiego Komitetu Olimpijskiego. NapisaÅ‚ m.in. Wojsko Podziemne, Polska Lewica Socjalistyczna 1939–1944 (pozycjÄ™ wyróżnionÄ… „Paszportem Polityki”), W Krakowie i na ÅšlÄ…sku.

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kw. K-11-27).

Odznaczenia

W 1997 prezydent Aleksander Kwaśniewski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1999 w uznaniu zasług dla Warszawy uhonorowany został Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy.

ŹródÅ‚o: Wikipedia