Grzegorz Lato
27.09.2004
Edycja 2004 >>

Grzegorz BolesÅ‚aw Lato (ur. 8 kwietnia 1950 w Malborku) – polski piÅ‚karz i trener, napastnik polskiej reprezentacji w piÅ‚ce nożnej, trzykrotny uczestnik finaÅ‚ów Mistrzostw Åšwiata (RFN 1974, Argentyna 1978 i Hiszpania 1982), senator V kadencji, od 2008 do 2012 prezes Polskiego ZwiÄ…zku PiÅ‚ki Nożnej.

Przez wiÄ™kszÄ… część kariery sportowej pozostawaÅ‚ zwiÄ…zany ze StalÄ… Mielec, w barwach której rozegraÅ‚ 272 mecze, zdobywajÄ…c 111 goli w I lidze oraz 23 mecze i 6 bramek w II lidze. GraÅ‚ kolejno w klubach:

• Stal Mielec 1962–1980,
• KSC Lokeren 1980–1982,
• Atlante Meksyk 1982–1984,
• Polonia Hamilton 1984–1991 – rozgrywki amatorskie w kanadyjskiej prowincji Ontario.

Kariera trenerska

Jest absolwentem SzkoÅ‚y Trenerów PZPN, którÄ… ukoÅ„czyÅ‚ w 1996. TrenowaÅ‚ nastÄ™pujÄ…ce kluby:

• North York Rockets Toronto (1988–1990),
• Stal Mielec (1991–1993),
• Olimpia PoznaÅ„ (1993–1995),
• Amica Wronki (1995–1996),
• Stal Mielec (1996–1997),
• AO Kavala (1997)[1],
• Widzew Łódź (1999).

Działalność polityczna i społeczna

Grzegorz Lato (po prawej) w roli prezesa PZPN podczas wizyty prezydenta UEFA Michela Platiniego we Wrocławiu

W latach 2001–2005 zasiadaÅ‚ w Senacie z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej z okrÄ™gu rzeszowskiego. W Senacie zasiadaÅ‚ w Komisji Emigracji i Polaków za GranicÄ… oraz w Komisji Nauki, Edukacji i Sportu. W 2005 byÅ‚ czÅ‚onkiem komitetu wyborczego WÅ‚odzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich. W 2004 bez powodzenia kandydowaÅ‚ do Parlamentu Europejskiego, a w 2005 i 2007 w wyborach parlamentarnych.

Był przewodniczącym Klubu Wybitnego Reprezentanta.

UchwaÅ‚Ä… zgromadzenia walnego PZPN z 30 października 2008 zostaÅ‚ wybrany na prezesa zarzÄ…du Polskiego ZwiÄ…zku PiÅ‚ki Nożnej. W tajnym gÅ‚osowaniu otrzymaÅ‚ 57 gÅ‚osów, a jego kontrkandydaci ZdzisÅ‚aw KrÄ™cina i Zbigniew Boniek odpowiednio 36 i 19 gÅ‚osów przy 1 gÅ‚osie nieważnym. KadencjÄ™ zakoÅ„czyÅ‚ 26 października 2012, nie ubiegaÅ‚ siÄ™ o reelekcjÄ™ na to stanowisko.

ZagraÅ‚ sam siebie w jednym z odcinków serialu Åšwiat wedÅ‚ug Kiepskich.

Osiągnięcia

• Król strzelców piÅ‚karskich Mistrzostw Åšwiata w RFN w 1974, gdzie zdobyÅ‚ 7 bramek.
• Dwukrotny srebrny medalista Mistrzostw Åšwiata: 1974, 1982 (za trzecie miejsce przyznawano srebrny medal, za czwarte – brÄ…zowy).
• ZÅ‚oty (1972) i srebrny (1976) medalista Igrzysk Olimpijskich.
• Król strzelców polskiej ekstraklasy w latach: 1973 (13 goli) i 1975 (19 goli).
• Dwukrotny mistrz Polski 1973 i 1976 w barwach Stali Mielec.
• RozegraÅ‚ 20 spotkaÅ„ w Mistrzostwach Åšwiata (do 1998 byÅ‚ to 3. wynik po Uwem Seelerze z RFN i WÅ‚adysÅ‚awie Å»mudzie z Polski).
• „PiÅ‚karz Roku” w plebiscycie katowickiego „Sportu”: 1974
• „PiÅ‚karz Roku” w plebiscycie tygodnika „PiÅ‚ka Nożna”: 1977, 1981
• 6. miejsce w plebiscycie „France Football” na najlepszego piÅ‚karza Europy: 1974

Odznaczenia

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1982) oraz Krzyżem Kawalerskim OOP (1974), trzykrotnie Złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe oraz tytułem Zasłużony Mistrz Sportu.

Reprezentacja Polski

W drużynie narodowej rozegraÅ‚ 104 mecze (w tym 100 oficjalnych) i zdobyÅ‚ 45 bramek. Pod wzglÄ™dem liczby rozegranych spotkaÅ„ znajduje siÄ™ na 2. miejscu wÅ›ród reprezentantów Polski (za MichaÅ‚em Å»ewÅ‚akowem), zaÅ› pod wzglÄ™dem zdobytych goli ustÄ™puje tylko LubaÅ„skiemu.

Bramki dla reprezentacji zdobywał w 37 meczach (35 oficjalnych):

• oficjalne: T – 23/19; eME – 4/4; eMÅš – 5/4; MÅš – 10/8
• nieoficjalne: IO – 3/2

ŹródÅ‚o: Wikipedia

Powrót