Andrzej Wroński

Andrzej Adam WroÅ„ski (ur. 8 października 1965 w Kartuzach) – polski zapaÅ›nik, dwukrotny mistrz olimpijski.

ReprezentowaÅ‚ barwy klubu GLKS Morena Å»ukowo (1976–1984), startowaÅ‚ w stylu klasycznym, w kategorii ciężkiej (do 100 kg, po zmianie podziaÅ‚u na kategorie do 97 kg).

Podczas Igrzysk Olimpijskich w Seulu w 1988 zdobyÅ‚ zÅ‚oty medal, wygrywajÄ…c w finale z Gerhardem Himmelem z RFN. Cztery lata później w Barcelonie zajÄ…Å‚ 4. miejsce. W Atlancie w 1996 powtórzyÅ‚ sukces z Seulu i ponownie zdobyÅ‚ zÅ‚oty medal. Natomiast na olimpiadzie w Sydney w 2000, gdzie podczas ceremonii otwarcia byÅ‚ chorążym polskiej reprezentacji, startowaÅ‚ bez powodzenia.

Oprócz sukcesów olimpijskich WroÅ„ski zdobyÅ‚ także tytuÅ‚ mistrza Å›wiata w Tampere w 1994. ByÅ‚ również wicemistrzem w 1999 i dwukrotnie brÄ…zowym medalistÄ… w 1993 i 1997. Trzy razy byÅ‚ mistrzem Europy w 1989, 1992 i 1994 oraz dwa razy brÄ…zowym medalistÄ… w latach 1990 i 1996.

PiÄ™tnaÅ›cie razy zdobywaÅ‚ tytuÅ‚ mistrza Polski – nieprzerwanie od 1988 do 2000, a także w 2004 (w kategorii do 120 kg).

Od wrzeÅ›nia 2008 jako instruktor zapasów prowadzi zajÄ™cia w ramach mieszanych sztuk walk (MMA) w klubie „Akademia Sarmatia” w GdaÅ„sku. 20 sierpnia 2011, podczas gali „Wieczór Mistrzów” w Koszalinie, stoczyÅ‚ swojÄ… pierwszÄ… walkÄ™ w MMA. Jego rywalem byÅ‚ inny medalista olimpijski, PaweÅ‚ Nastula. WroÅ„ski przegraÅ‚ przez nokaut w pierwszej rundzie.

Chorąży sztabowy Andrzej WroÅ„ski jest żoÅ‚nierzem 3 Batalionu Zabezpieczenia Dowództwa Wojsk LÄ…dowych w Warszawie.

1 stycznia 2014 na podstawie zapisów ustawy z dnia 11 października 2013 o zmianie ustawy o sÅ‚użbie wojskowej żoÅ‚nierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw zostaÅ‚ awansowany do stopnia starszego chorążego sztabowego.

W 2010 byÅ‚ wÅ›ród zaÅ‚ożycieli Stowarzyszenia Polska Jest Najważniejsza, w skÅ‚ad którego weszli niektórzy czÅ‚onkowie warszawskiego komitetu poparcia JarosÅ‚awa KaczyÅ„skiego w wyborach prezydenckich. Bez powodzenia kandydowaÅ‚ do sejmiku województwa pomorskiego w tym samym roku z listy Krajowej Wspólnoty SamorzÄ…dowej i w 2014 z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego, a także z listy PSL w 2015 do Sejmu.

W Plebiscycie „PrzeglÄ…du Sportowego” w 1994 zostaÅ‚ uznany najlepszym sportowcem Polski. Ponadto w plebiscycie w 1988 zajÄ…Å‚ drugie miejsce, a w 1996 trzecie. DÅ‚ugoletni przyjaciel Marka Pawlaka (Legia Warszawa) i Jacka FafiÅ„skiego (Legia Warszawa).

Za wybitne osiągnięcia sportowe został odznaczony Orderem Odrodzenia Polski:

• Krzyżem Kawalerskim w 1988.
• Krzyżem Oficerskim w 1995.
• Krzyżem Komandorskim w 1996.

ŹródÅ‚o: Wikipedia